Nog meer verward dan ik al was ga ik naar huis. Wat nu? Wat mag ik nog wel eten? Ik heb verdorie trek in koffie met een koek!
Het is 2008 als ik het advies krijg een dieet te volgen. Het Candidadieet. Nog nooit van gehoord! Ik ben dan 44 en voel me belabberd.
Vandaag is het Wereldgezondheidsdag. De dag waarop we stilstaan bij de gezondheid in de wereld. Het thema is dit jaar depressie. Depressie is de belangrijkste oorzaak van slechte gezondheid en een voedingsbodem voor een Candida-infectie.
Gehaast komt Fred binnen, de mobiele telefoon binnen handbereik. Zijn schouders en nek zijn gespannen. Een fronsende blik met een strakke focus. Oppervlakkig ademhalend. Hij holt dagelijks van de ene naar de andere afspraak, eet ‘s avonds iets makkelijks en ploft daarna uitgeput op de bank.
Heb jij dat af en toe ook? Je wilt wel, maar je doet het niet. Je weet dat je in actie moet komen om je Candidabelasting te zien verdwijnen, maar ‘iets’ houdt je tegen.
Je zegt: het gaat prima. Maar eigenlijk voel je je steeds vaker moe en krijg je weer last van allerlei vage pijntjes en kwaaltjes.
“Je gelooft het niet!” roept Sonja blij. “We hadden er niet meer op gerekend, maar nu is het ‘zomaar’ gelukt. Leon krijgt er een broertje of zusje bij. We zijn zwanger!” Ik kijk naar mijn beeldscherm en zie een glunderende Sonja. Wat een geweldig nieuws! Maar dan betrekt ineens haar gezicht. “Hoe gaan we dit nu doen, Yvonne?”
Elk jaar op 4 februari is het Wereldkankerdag. En ik twijfelde… Zal ik het er wel of niet met jou over hebben? Want zeg nu eerlijk, wie heeft er tegenwoordig niet een dierbare verloren aan kanker?
Vind jij Valentijnsdag ook commercieel gedoe waar je beslist niet aan meedoet? Romantiek voor watjes en de liefde ver overschat? Jasper is het daar volkomen mee eens …
“Je kunt het!”, spreek ik mezelf toe. En daar gaat ie. Met een lichte tik druk ik de enterknop in. ‘Inschrijving gelukt’ staat er op het scherm. De weg er naar toe zal niet altijd makkelijk zijn, maar ik stel me voor wat het straks oplevert. De euforie van ‘het geflikt’ hebben. De energie en kick die het me zal geven als ik het gehaald heb. Trots op mezelf en een voldaan gevoel dat nog lang na suddert. Vierdaagse… Here I come!
Jacques is een vijftiger en werkt bij een grote bank. Hij staat al lange tijd onder druk. De reorganisatie die op het werk speelt, maakt het er niet makkelijker op. Jacques ervaart een hoge werkdruk en heeft flink last van stress.
“Ik weet het niet meer, Yvonne. Ik voel me zo moe. Het is ook mistig in mijn hoofd. Ken je dat gevoel? Dat je de dingen niet meer scherp hebt? Somber ook. ’s Avonds kan ik na een drukke dag in huilen uitbarsten. Waar is de vrolijke Jenny van vroeger gebleven?”
“Zo. Nu eerst een glas wijn!” Na het werk, als aperitiefje, bij het avondeten of ’s avonds op de bank… Veel mensen houden ervan regelmatig een alcoholisch drankje te nemen. Het helpt te ontspannen, maakt je wat losser en is gezellig. Het valt veel mensen dan ook zwaar dat alcohol niet in het Candidadieet past. “Eén glaasje kan toch geen kwaad..?” En met de feestdagen wordt het extra aantrekkelijk een fles bubbels open te trekken.
“Het was eruit voor ik er erg in had. Ik wil helemaal niet zo fel reageren en anderen kwetsen. Maar ja… Ik voel me zó moe en pieker me suf ‘s nachts. Ik wil mezelf het liefst verstoppen. Onder een deken. Niemand zien.” …
Gehaast komt hij (of zij) binnen, de mobiele telefoon binnen handbereik. De schouders en nek zijn gespannen. Een fronsende blik met een strakke focus. Oppervlakkig ademhalend. Hollend van de ene naar de andere afspraak en ’s avonds uitgeput.
Herken jij de harde werker ook?
“Wat wens je jezelf toe?” vraag ik. Dionne hoeft er aan de andere kant van de telefoon niet lang over na te denken. “Een goede gezondheid, zonder al die vervelende kwalen”, antwoordt ze stellig. Een veel voorkomende reactie. Want wie wil dit niet? …
“De Candida heeft de slijmvliezen in je darmen in de war geschopt en hyperactief gemaakt. Je andere slijmvliezen in je lijf doen gezellig mee.” Zo verklaarde mijn therapeut in 2008 mijn chronische verkoudheden.
“Ik eet helemaal suikervrij en volgens de voorschriften van mijn voedingskompas en tóch komen mijn klachten nu weer terug”, zucht Marieke. “Ik begrijp er niets van!” Marieke is een leuke spontane vrouw. Altijd enthousiast, staat vol in het leven en is betrokken bij haar werk en gezin. Er is altijd iets te doen of te regelen en je zal Marieke daar nooit over horen mopperen.
“We zien geen oorzaak van je buikpijn. Je zal ermee moeten leren leven.” Het zal je maar gezegd worden! Toch krijgen duizenden mensen per jaar dit van de arts te horen als onderzoeken niets uitwijzen. Maar wat als jouw PDS geen PDS is?
“Maak het jezelf makkelijk en vertel! Je helpt daar niet alleen jezelf mee, ook een ander wordt daar beter van.“
“Hoezo?” vragen mijn klanten vaak als ik deze zin uitspreek …
“Morgen ga ik er met frisse tegenzin weer tegenaan”, antwoordt Bart met een knipoog als ik hem vraag of hij nog lang vakantie heeft. “En voorlopig heb ik dan geen tijd, want er komen belangrijke projecten aan.” Hij spoelt zijn laatste hap weg met een slok en voegt eraan toe: “Maak je geen zorgen, ik red het wel. “
“De vakantie heeft me weer niet gebracht waar ik op hoopte. Het lag niet aan de accommodatie, hoor. Die was top. Maar mijn gezondheid, hè? Die laat het afweten zodra ik vakantie heb.”
(Over)leven met Candida is een boek boordevol informatie over Candida en het Candidadieet. Met testen, praktische stappen en suikervrije recepten is het een onmisbaar hulpmiddel om je gezondheid te herstellen.
Suikervrij Genieten
Suikervrij Genieten
Suikervrij Genieten