Het is bijna 15.00 uur als ik word gebeld. Ik schuif een stapel recepten opzij en neem de telefoon op. Het is Jan. Hij vertelt last te hebben van een aantal ‘typisch mannelijke’ klachten die nu veel te lang naar zin aanhouden. Daar wil hij vanaf.
“Gisteren ben ik voor controle bij de therapeut geweest en hij kan geen overtollige schimmels meer vinden… CANDIDA VRIJ dus!!!!! Je snapt, helemaal happy… Bedankt hè!”
Nog meer verward dan ik al was ga ik naar huis. Wat nu? Wat mag ik nog wel eten? Ik heb verdorie trek in koffie met een koek!
Het is 2008 als ik het advies krijg een dieet te volgen. Het Candidadieet. Nog nooit van gehoord! Ik ben dan 44 en voel me belabberd.
Herken je dit?
Je doet vaak meer dan je aankan. Je bent een harde werker, thuis of op je werk. Je weet het, maar er verandert niets aan.
Tot het niet langer goed voelt. Zoals bij Jacques.
Vandaag is het Wereldgezondheidsdag. De dag waarop we stilstaan bij de gezondheid in de wereld. Het thema is dit jaar depressie. Depressie is de belangrijkste oorzaak van slechte gezondheid en een voedingsbodem voor een Candida-infectie.
Gehaast komt Fred binnen, de mobiele telefoon binnen handbereik. Zijn schouders en nek zijn gespannen. Een fronsende blik met een strakke focus. Oppervlakkig ademhalend. Hij holt dagelijks van de ene naar de andere afspraak, eet ‘s avonds iets makkelijks en ploft daarna uitgeput op de bank.
Heb jij dat af en toe ook? Je wilt wel, maar je doet het niet. Je weet dat je in actie moet komen om je Candidabelasting te zien verdwijnen, maar ‘iets’ houdt je tegen.
Je zegt: het gaat prima. Maar eigenlijk voel je je steeds vaker moe en krijg je weer last van allerlei vage pijntjes en kwaaltjes.
“Je gelooft het niet!” roept Sonja blij. “We hadden er niet meer op gerekend, maar nu is het ‘zomaar’ gelukt. Leon krijgt er een broertje of zusje bij. We zijn zwanger!” Ik kijk naar mijn beeldscherm en zie een glunderende Sonja. Wat een geweldig nieuws! Maar dan betrekt ineens haar gezicht. “Hoe gaan we dit nu doen, Yvonne?”
Elk jaar op 4 februari is het Wereldkankerdag. En ik twijfelde… Zal ik het er wel of niet met jou over hebben? Want zeg nu eerlijk, wie heeft er tegenwoordig niet een dierbare verloren aan kanker?
Vind jij Valentijnsdag ook commercieel gedoe waar je beslist niet aan meedoet? Romantiek voor watjes en de liefde ver overschat? Jasper is het daar volkomen mee eens …
“Je kunt het!”, spreek ik mezelf toe. En daar gaat ie. Met een lichte tik druk ik de enterknop in. ‘Inschrijving gelukt’ staat er op het scherm. De weg er naar toe zal niet altijd makkelijk zijn, maar ik stel me voor wat het straks oplevert. De euforie van ‘het geflikt’ hebben. De energie en kick die het me zal geven als ik het gehaald heb. Trots op mezelf en een voldaan gevoel dat nog lang na suddert. Vierdaagse… Here I come!
Jacques is een vijftiger en werkt bij een grote bank. Hij staat al lange tijd onder druk. De reorganisatie die op het werk speelt, maakt het er niet makkelijker op. Jacques ervaart een hoge werkdruk en heeft flink last van stress.
“Ik weet het niet meer, Yvonne. Ik voel me zo moe. Het is ook mistig in mijn hoofd. Ken je dat gevoel? Dat je de dingen niet meer scherp hebt? Somber ook. ’s Avonds kan ik na een drukke dag in huilen uitbarsten. Waar is de vrolijke Jenny van vroeger gebleven?”
“Pfff”, zucht Saskia. “Die buikkrampen heb ik inderdaad ook, daar word ik soms echt gek van.“ We bespreken de klachten die Saskia heeft. Ze zijn heel herkenbaar: een opgezette buik, winderigheid en een ontlasting die varieert van brij naar harde stukjes. Al jaren. En continu. “Was er maar een pil die de krampen vermindert. Dan had ik niet zoveel last.” “Dan blijf je pleisters plakken”, antwoord ik. Saskia kijkt me vragend aan.
Veel mensen nemen zich aan het begin van het jaar voor bepaalde dingen voortaan anders te gaan doen. Stoppen met roken, gezonder eten, meer bewegen, vaker ontspannen en ook het Candidadieet weer goed oppakken. Maar weet je dat 80% van de mensen dit niet waarmaakt?
“Zo. Nu eerst een glas wijn!” Na het werk, als aperitiefje, bij het avondeten of ’s avonds op de bank… Veel mensen houden ervan regelmatig een alcoholisch drankje te nemen. Het helpt te ontspannen, maakt je wat losser en is gezellig. Het valt veel mensen dan ook zwaar dat alcohol niet in het Candidadieet past. “Eén glaasje kan toch geen kwaad..?” En met de feestdagen wordt het extra aantrekkelijk een fles bubbels open te trekken.
“Het was eruit voor ik er erg in had. Ik wil helemaal niet zo fel reageren en anderen kwetsen. Maar ja… Ik voel me zó moe en pieker me suf ‘s nachts. Ik wil mezelf het liefst verstoppen. Onder een deken. Niemand zien.” …
Gehaast komt hij (of zij) binnen, de mobiele telefoon binnen handbereik. De schouders en nek zijn gespannen. Een fronsende blik met een strakke focus. Oppervlakkig ademhalend. Hollend van de ene naar de andere afspraak en ’s avonds uitgeput.
Herken jij de harde werker ook?
“Duizend maal sorry dat ik te laat ben!” Op een zonnige nazomerdag genoot ik op het terras in een vogelpark rustig van een kop verse muntthee, toen Wilma arriveerde. Ze had de verkeerde trein genomen en voelde zich er behoorlijk stom over.
Vraag jij je af of je Candida hebt? Tijdens een gratis online training hoor je alles over Candida en beantwoord ik jouw vragen. Meld je gelijk aan.
(Over)leven met Candida is een boek boordevol informatie over Candida en het Candidadieet. Met testen, praktische stappen en suikervrije recepten is het een onmisbaar hulpmiddel om je gezondheid te herstellen.
Suikervrij Genieten
Suikervrij Genieten
Suikervrij Genieten