“Gisteren ben ik voor controle bij de therapeut geweest en hij kan geen overtollige schimmels meer vinden… CANDIDA VRIJ dus!!!!! Je snapt, helemaal happy… Bedankt hè!”

Herken je dit?
Je doet vaak meer dan je aankan. Je bent een harde werker, thuis of op je werk. Je weet het, maar er verandert niets aan.

Tot het niet langer goed voelt. Zoals bij Jacques.

Gehaast komt Fred binnen, de mobiele telefoon binnen handbereik. Zijn schouders en nek zijn gespannen. Een fronsende blik met een strakke focus. Oppervlakkig ademhalend. Hij holt dagelijks van de ene naar de andere afspraak, eet ‘s avonds iets makkelijks en ploft daarna uitgeput op de bank.

Elk jaar op 4 februari is het Wereldkankerdag. En ik twijfelde… Zal ik het er wel of niet met jou over hebben? Want zeg nu eerlijk, wie heeft er tegenwoordig niet een dierbare verloren aan kanker?

“Je kunt het!”, spreek ik mezelf toe. En daar gaat ie. Met een lichte tik druk ik de enterknop in. ‘Inschrijving gelukt’ staat er op het scherm. De weg er naar toe zal niet altijd makkelijk zijn, maar ik stel me voor wat het straks oplevert. De euforie van ‘het geflikt’ hebben. De energie en kick die het me zal geven als ik het gehaald heb. Trots op mezelf en een voldaan gevoel dat nog lang na suddert. Vierdaagse… Here I come!

“Pfff”, zucht Saskia. “Die buikkrampen heb ik inderdaad ook, daar word ik soms echt gek van.“ We bespreken de klachten die Saskia heeft. Ze zijn heel herkenbaar: een opgezette buik, winderigheid en een ontlasting die varieert van brij naar harde stukjes. Al jaren. En continu. “Was er maar een pil die de krampen vermindert. Dan had ik niet zoveel last.” “Dan blijf je pleisters plakken”, antwoord ik. Saskia kijkt me vragend aan.

“Zo. Nu eerst een glas wijn!” Na het werk, als aperitiefje, bij het avondeten of ’s avonds op de bank… Veel mensen houden ervan regelmatig een alcoholisch drankje te nemen. Het helpt te ontspannen, maakt je wat losser en is gezellig. Het valt veel mensen dan ook zwaar dat alcohol niet in het Candidadieet past. “Eén glaasje kan toch geen kwaad..?” En met de feestdagen wordt het extra aantrekkelijk een fles bubbels open te trekken.

“Duizend maal sorry dat ik te laat ben!” Op een zonnige nazomerdag genoot ik op het terras in een vogelpark rustig van een kop verse muntthee, toen Wilma arriveerde. Ze had de verkeerde trein genomen en voelde zich er behoorlijk stom over.

“Wat wens je jezelf toe?” vraag ik. Dionne hoeft er aan de andere kant van de telefoon niet lang over na te denken. “Een goede gezondheid, zonder al die vervelende kwalen”, antwoordt ze stellig. Een veel voorkomende reactie. Want wie wil dit niet? …