Neusspray, opereren of toch liever iets anders?
Deze week las ik een opmerkelijk bericht op mijn nieuws-app met de titel ‘Nieuwe methode behandeling ontsteking neusbijholten blijkt effectief’. De strekking was als volgt:
Bij een acute ontsteking van de neusbijholten zou het geen zin hebben om antibiotica te slikken. Een nieuw pompje voor neusspray zou wel goede resultaten laten zien bij mensen met een chronische vorm van deze ziekte.
Een promovenda onderzocht voor haar promotieonderzoek de werking van een nieuw apparaatje dat de neusspray op een andere wijze toedient. Het klassieke pompje brengt de spray niet op de plekken waar hij moet zijn, namelijk bij de holtes. Het nieuwe pompje bleek effectief tegen verschillende symptomen.
Een verstopte neus, snot, pijn in het gezicht en verminderde reuk kunnen symptomen zijn van een acute ontsteking van de neusbijholten oftewel acute rhinosinusitis (ARS). ARS komt bij volwassenen ongeveer twee tot vijf keer per jaar voor, bij kinderen zeven tot tien keer per jaar.
Zo’n 10 procent van de Nederlanders lijdt aan chronische rhinosinusitis (CRS). Dan duren de klachten langer dan twaalf weken. CRS wordt doorgaans behandeld met een neusspray of -druppels met ontstekingsremmers (corticosteroïden) en zoutwaterneusspoelingen.
Ook antibiotica of chirurgie behoren tot de mogelijkheden.
De promovenda bracht in kaart welke complicaties er bij een ARS kunnen ontstaan. De infectie kan zich verspreiden naar de oogkas of de hersenen. Soms treedt er een abces op of een hersenvliesontsteking, maar dat komt zelden voor.
Antibiotica hebben geen zin in de behandeling van ongecompliceerde ARS door de huisarts, ongeacht of een virus (waartegen antibiotica sowieso niet werken) of een bacterie de boosdoener is. Het is niet zinnig om antibiotica preventief voor te schrijven in de hoop hiermee een complicatie te voorkomen.
Mijn eerste reactie was: ze heeft gelijk
Ik behoorde ook eens tot die 10% chronische rhinosinusitis patiënten. Inderdaad heb ik tientallen jaren vergeefs geïnvesteerd in neussprays die de ontstekingen in de holtes niet bereiken. Daardoor bleef het slijm vanuit de neusholte de keel in glijden, werden mijn longen geïnfecteerd en bleef ik voortdurend hoesten. Wat kostte dat een energie!
Zeventien dagen antibiotica mocht in 2008 niet baten om de heel heftige infectie terug te dringen. De KNO-arts stelde voor de openingen van de holtes te vergroten om de luchtdoorstroom te verbeteren. Helaas kon hij niet garanderen dat ik daarna klachtenvrij zou zijn, want bij sommigen bleef het chronisch, zei hij. Ik zag er vanaf. De longverpleegkundige constateerde met een blaastest een longinhoud vergelijkbaar met een 73-jarige, terwijl ik 44 was. Mijn huisarts noemde het astma en schreef me (ontstekingsremmende) puffers voor, waar ik benauwd van werd.
En nu is er dus een nieuw pompje om het symptoom mee te bestrijden.
Is dit dé oplossing van het probleem?
Nee, het is veel interessanter te achterhalen waaróm je voortdurend ontstekingen in de holtes hebt.
- Waaróm reageren jouw slijmvliezen zo heftig?
- Waar ligt de oorzaak van dit chronische probleem?
- Hoe kun je stoppen met het verdoezelen van deze vervelende symptomen?
- Hoe pak je het probleem bij de bron aan?
- Accepteer jij dat je hooikoorts of astma hebt, omdat de arts het eigenlijk ook niet meer weet op te lossen?
Of wil je het naadje van de kous weten en ga je op speurtocht naar de oorzaak van het probleem en andere oplossingen?
Nooit meer gehoest!
Ik deed in 2008 het laatste. Een enkel consult bij mij therapeut bracht de onzichtbare oorzaak van al die pijnlijke infecties en het hinderlijke gehoest aan het licht: een Candida-infectie in de darmen. Met het aanpassen van mijn voeding knapte ik in enkele weken aanzienlijk op. En door er mijn levensstijl van te maken bleven holte-ontstekingen, verkoudheden en gehoest sindsdien weg. Ik kan je verklappen: als je dat bereikt valt er een last van je schouder. Dat voelt heerlijk!
Of jij liever in de weer blijft met neussprays en pompjes is natuurlijk een keuze.
Maar door je voeding en leefstijl aan te passen kun jij – net als ik – voorkomen dat je ooit nog gekweld wordt door holte-ontstekingen, chronische slijmvorming en gehoest.
Kies jij liever voor een nieuw apparaatje of ga je voor voeding als medicijn?
Ik garandeer je dat je met het laatste een blijvend resultaat boekt en help je daar graag bij. Als je daar meer over wilt weten: klik hier om lezen hoe ik werk.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Ik herken dit hele verhaal. Bijna 50 jaar geleden ben ik geopereerd aan mijn neusamandelen. De operatie mislukte gedeeltelijk omdat er te weinig narcose was toegediend. Sindsdien voortdurend klachten van slijmvorming/de post nasal drip waar ik voortdurend last van heb. Candidiasis. Gezwollen darmen, voetschimmel. Vaginale schimmelinfecties. Candidadieet brengt wel iets verlichting maar het blijft onderhuids aanwezig en kan zo weer opspelen.
Ha Hanna, wat vervelend dat je sinds de operatie zoveel last hebt. Zo te lezen heeft de Candida zich al verspreid over je hele lichaam. Candida is een opportunist die zijn kansen pakt om weer actief te worden. Als je merkt dat het Candidadieet jou alleen wat verlichting geeft is het interessant te onderzoeken wat er nog nodig is om het helemaal de baas te zijn. Misschien mis je nog de puntjes op de i qua voeding? Of misschien heb je veel stress in je leven? Of opgeslagen stress in je lijf? De Candida houdt hiervan. Als je ernaar verlangt dat het uit je systeem gaat, stuur dan gerust een bericht naar [email protected]. Dan kijk ik even met je mee naar wat er nog nodig is.