Kinderen en Candida
Sjoerd is een puber van 15. Een slimme, lange knul die gek is op gamen. Een tikkeltje verlegen, maar wel een jongen met een eigen mening. Zo vindt hij dat zijn moeder niet moet zeuren over de vreemde tintelingen die hij soms voelt in zijn vingers. Of over het krabben van zijn armen en benen. Hij heeft daar jeuk. Kan hij daar wat aan doen! Er is niets opvallends te zien aan zijn huid. Het zal vanzelf wel overgaan. Toch? Dat hoopt hij tenminste, want stiekem wordt hij er wel eens chagrijnig van.
Saskia is een spontaan en lief meisje van 9. Net als haar vriendinnen houdt ze van popmuziek en mode. Soms spreken ze bij iemand af om modeshows te lopen. Dan brengen ze allemaal een stapel leuke shirts en broeken mee, gooien alles op een hoop en kleden zich wel 10x om. Met hun favoriete muziek erbij voelen ze zich een echte mannequin. Dat zie je terug op de video’s en selfies die ze maken. Maar als je goed kijkt valt je één ding op: Saskia draagt alleen shirts met lange mouwen. Op haar armen heeft ze grote plekken eczeem en daar schaamt ze zich enorm voor. Dat laat je toch niet aan iedereen zien?!
Thomas is een guitige peuter van 3. Een deugniet die iedereen aan het lachen maakt met zijn grapjes en wijze opmerkingen. Met zijn innemende lach windt hij iedereen om zijn vinger. Een charmeur eerste klas! Toch maakt zijn moeder zich zorgen, want sinds zijn geboorte heeft Thomas al veel schimmelinfecties gehad. Op zijn benen, armen en buik. De huisarts heeft al verschillende anti-schimmelcrèmes voorgeschreven, maar desondanks komt het steeds weer terug. Gelukkig heeft Thomas er nog niet zoveel erg in. Maar zijn moeder vraagt zich af: wanneer stopt dit eindelijk? En kan dat smeren met zalfjes geen kwaad?
Sjoerd, Saskia en Thomas zijn geen familie. Ze hebben wel één ding gemeen: ze hebben alle drie een moeder met een Candidabelasting en kregen deze gevoeligheid met de geboorte van haar mee, waardoor zij nu last hebben van vervelende kwalen.
Zo geef je Candida van generatie op generatie door
De gevoeligheid voor Candida doorgeven komt in veel families voor. Het kan zo gebeuren;
- Zodra je geboren wordt start je met de darmflora van je moeder. Heb jij een Candidabelasting in je darmen tijdens de zwangerschap? Dan is die gevoeligheid gelijk in de darmen van je kindje aanwezig.
- Candida hoort in de vagina thuis, maar als er sprake is van een infectie komt je kindje via de slijmvliezen in het geboortekanaal in contact met de Candidaschimmel. Als (aanstaande) moeder kun je er dus maar beter zorgen dan je Candidavrij bent voor je bevalt. Je draagt immers de verantwoordelijkheid voor de gezondheid van je kind.
Is het kwaad al geschied?
Dan zit er niets anders op dan de voeding van je kind aan te passen. Ja, ook kinderen kunnen leren suikervrij te eten!
Hoe jonger je begint, hoe makkelijker het is. Jij bepaalt immers wat je baby, dreumes of peuter te eten krijgt. Weet je dat in potjes Olvarit ook al vaak suiker te vinden is?
Is je kind al iets groter? Leg dan uit dat het niet gewoon is deze klachten te hebben. Die vervelende kwalen zijn een teken dat er iets niet goed werkt in het lijf. Welke gevolgen zouden ze op latere leeftijd kunnen hebben? Denk aan ongemakkelijke situaties zoals zich anders voelen dan anderen, pesten en schaamte.
Welke signalen geef jij als ouder af? Ben jij degene die zegt dat je kind niet zonder suiker kan, omdat je het zelf zo verschrikkelijk lastig vindt? Drink jij zelf liever frisdrank dan een glas water? Het werkt echt: geef jij zelf het goede voorbeeld en laat je zien hoe goed je je daardoor voelt, dan wil jouw kind dat (vroeg of laat) ook.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Suikervrij Genieten
Suikervrij Genieten
Suikervrij Genieten
Mijn dochter van 2,5 heeft al een tijdje een gevoelige vagina. Soms probeer ik even te checken of het schoon is tussen haar schaamlippen, tijdens het verschonen, maar dan is het gelijk au au en ongemakkelijk voor haar. Er zitten geregeld witte vlokjes/rulletjes rondom haar vagina. Maar weghalen gaat dan bíjna niet, wil ze niet. Vandaag waren ook haar schaamlippen rood. Ik merk niet dat ze er jeuk aan heeft. Maar misschien is dat ‘au’ wel een reactie op dat het jeukt? Geen idee, ik zou het haar gunnen dat het weer oké voelt. Wat te doen? Ze wil al niet dat ik kijk, haar moeder, dus ik wil het haar niet aandoen om een dokter er naar te laten kijken..
Hallo Eva, zo te lezen heeft je dochtertje een vaginale infectie. Wat vervelend voor haar! Het kan heel branderig aanvoelen, waardoor aanraken heel vervelend is. Vandaar haar ‘au’. Je kunt het verzachten met een antischimmelcrème, die koop je bij de drogist. Dit is een tijdelijke oplossing om de jeuk en irritatie te verminderen. De kans is groot dat het weer terugkeert, voor een blijvende oplossing is meer nodig. De gevoeligheid voor Candida kan al zijn meegegeven met de geboorte, dus ik vraag me af of ze ook al last heeft gehad van spruw? En of je zelf ook last hebt van (vage) kwalen of infecties? Het is mogelijk het hele gezin weer Candidavrij te krijgen met dit programma. Zie hier de ervaring van Alissa, zij zag haar 3 kinderen weer Candidavrij worden zodra zij voor zichzelf het programma volgde.
.
Al jaren weet ik dat mijn moeder vroeger vaak schimmelinfecties had, ook toen ze zwanger was van mij. Dat probeerde ze toen te stoppen met yoghurt geloof ik maar ik ga ervan uit dat ze zeker niet candidavrij was tijdens mijn geboorte, ook al was ze geen enorme suikereter. Nu ik alles op deze site aan het doornemen ben, realiseer ik me pas voor het eerst dat mijn vage klachten (ik ben bijna 40) die ik al jaren lang heb hier wellicht ook mee te maken kunnen hebben. Ik herken van alles en kan heel wat aanvinken bij de checklist, het is echter nog niet onderzocht (heb momenteel wel duidelijk de symtomen van een vaginale schimmelinfectie, niet voor het eerst). Gezien mijn leeftijd ben ik echter wel aan het proberen om zwanger te worden, wachten kan ik me niet permitteren. Is het ook mogelijk om tijdens een zwangerschap te werken aan de vermindering van mijn (vermeende) candida?
Goede vraag en ik begrijp je dilemma. Enerzijds is het slim zo snel mogelijk de Candidabelasting in je darmen aan te pakken, zodat op het moment van bevallen je darmflora zo sterk als mogelijk is. Zolang je niet zwanger bent kun je breed inzetten op zowel voeding, stress verminderen als suppletie. Tegelijkertijd: wanneer je darmflora verbetert en de systemen in je lijf weer beter gaan werken is de kans op een zwangerschap groter. Zodra je zwanger bent kunnen een aantal opties in suppletie af moeten vallen en reageer je door de hormoonschommeling mogelijk anders op je voeding dan je gewend bent. Omdat jouw tijd dringt zou ik je aanraden niet op eigen houtje aan de slag te gaan, maar onder goede begeleiding een zo stevig mogelijke basis te leggen voor een voorspoedige zwangerschap. Als je wilt kun je op de site een gratis Candidagesprek aanvragen om te bespreken wat jij precies nodig hebt?
Mijn dochter heeft een candida in haar darmen. Ze was altijd moe, lag letterlijk om 11 u uur s ochtends al onder te tafel, altijd jeuk zonder iets te zien, slechte ontlasting. Ze is daarvoor behandeld door een natuurarts.
Die gaf als laatste behandeling mee: geen toegevoegde suikers meer. Ik lees alleen dat volwassenen ook vaak andere koolhydraten als fruit en pasta schrappen. Hoe is dat voor kinderen? Mijn dochter is net 4 jaar. En moet natuurlijk ook nog volop groeien…
Hallo Linda, ik begrijp je zorg. Natuurlijk heeft je dochter goede voedingsstoffen nodig om te groeien, maar gelukkig is dat ook mogelijk zonder de toegevoegde suikers. Zowel voor volwassenen als kinderen geldt dat suikers ook nodig zijn als brandstof. De suikers uit koolhydraten worden omgezet in glucose en geven je de energie om dingen te doen. Koolhydraatarm eten is daarom vaak lastig vol te houden, je lijf gaat uiteindelijk om de brandstof vragen. Het is verstandiger koolhydraatbewust te eten, waarbij je jezelf goed voedt en ondertussen de Candida uithongert. 😉